I
beni anlamanız için
kahraman olmanız gerekmiyor
düşünün bir kere
yağmur yemeyeli kaç yıl oldu
kaç kez sabahladınız
uykusuzluğun koynunda
ölümden korkmadığınız
ne kadar doğru
II
ellerinizde cesediniz
bana geliyorsunuz
sizin için ne yapabilirim
ki ben
ırmakların kapısından kovulmuş adamım
rötuşlarla ayakta durdum bugüne değin
siperleri cansız bırakıp
annemin resimlerine sığındım.
III
düş tapınağım yıkılacak
ve anlayacağım ki
hiç gemim olmamış yakacak.
(Bu şiir İbrahim Tenekeci’nin kitabı “Üç Köpük”ten alınmıştır. “Üç Köpük” Dergah Yayınları’nca yayımlandı.)