Hemen konmasın avucuma
ipek kanatlı kelebeği sevdanın
savurduğum taş suya kanmadan
yazabilmek, öyle kolay olmasın,
seni
Yağmurun raksı altında
umarsız yürüyen ayaklarım
kanamadan
ayazında sabahın titremeden
ürperip girmeden koynuna gecenin
beklemek, öyle kolay olmasın,
seni
Nihayetsiz yalnızlığında kentin
sağalmadan gecekonduların
kanayan çocukları
buhurlanmadan
taşayazmış somunları
nutkum tutulmadan
anlatabilmek, öyle kolay olmasın,
seni
Öyle kolay olmasın,
çatırdamadan boynum üstündeki şey
ritmini yitirmeden göğsümün
mutantan vuruşları
öyle kolay olmasın
çağırmak aşkile seni
Öyle kolay olmasın,
şavkı vurmadan aşkın
çağmadan gün gibi köşe bucağa
meydan ortasında insan soyuna
raptetmeden adını
soy ağartan aşkını
kazımadan ölümcül duvarlara
donmuş bakışlara
suyu çekilmiş pınarlara
zaptetmek öyle kolay olmasın
şiire mısraya seni
doksanüç-doksanaltı
