Ne kadar kalın kafalı olursan ol, öğretir hayat sana; bunu bil. Yoksa halin kül. “Ayna ayna, güzel ayna…” diyerek yazdım işte; ibret-i âlem olsun! Kaç ilişki son buluyor, bu unutkanlık yüzünden biliyor musun? Kulaklarında yankılanır durur ömür boyu “Bu tren buraya kadar, hoşçakal…”
İnsan
bekliyor
bilemezsin…
Bir sıcak gülüş
bir içten kutlama,
yıldönümünde.
Doğum günüdür
evliliktir, farketmez.
Bekliyor, bekliyor
hem de nasıl!..
Hediye falan şart değil.
Paylaştığını bilmeli senin
Sevdiğini görmeli
Anlamalı onu düşündüğünü
En içten, en derinden…
Elle tutulur çünkü,
Kimi zaman sevgi.
İnsan, bekliyor, bilemezsin
Ama bilemezsen, kaybedersin
Tuttuğun yalnızlık olur işte o zaman
Hem de iki elinle sarılıp kalırsın
Keşkeler dikilir önünde
Nereye gitsen keşkeler
Artarak gelir seninle
Bırakmazlar yakanı
Bırakmazlar
Unutma!