Hâlâ çok güzelsin.
Babaannemle yaşıtsın ama minberin mihrabın yerinde.
Fersudeliğinin bile bir çekiciliği var.
Hiç de yüz yaşında göstermiyorsun.
Konuk olduğun Sahaf’ın da gözleri parlıyor.
Cildindeki tuğra dövmesi ışıl ışıl parlıyor.
Temellük kaydından belli, altı kişi okumuş.
Kayıt dediysem, eskilerin dediği gibi değil.
Utanmadan bir kadir bilmez tükenmez kalemle adını yazmış ilk sayfana.
Birisi narin bir talik yazıyla okuduğunu, çok güzel olduğunu söyleyerek bir hanıma imzalamış.
Birisi kurşun kalemle atmış imzasını…
Hiç birisi kulağını bükmemiş.
Hiç birisi dikişini koparmamış, çenedini ayırmamış.
Gözü gibi bakmışlar sana.
Şimdi benim oldun sevgilim.
Yalnızca dokunuyorum.
Gözlerimle.
Parmak uçlarımla.
Mutluluğundan uçuyorum.
