tarafından Cemil KÖKSAL | Eyl 25, 2017 | Öykü
Çok derinlerden bir ses geliyordu. Gözlerini açmak istedi ama uykuya teslim olmak daha ağır basıverdi, bıraktı kendini. Sesi tekrar duyduğunda, zorla da olsa gözlerini açtı, etrafa baktı, ablaları da uyuyorlardı. Annesinin, pencere kenarında namaza durduğunu fark...
tarafından Cemil KÖKSAL | Ağu 20, 2017 | Öykü
-O botları niye giyiyorsun, hava sıcak değil mi? Eğildiği yerden başını çevirip, soru soranın kim olduğunu anlamak istedi. Sekiz dokuz yaşlarında, sarı yağız bir çocuğun sorusuna nasıl cevap vereceğini düşünürken, tepeden tırnağa süzdü. Ayaklarında lastik ayakkabıları...
tarafından Cemil KÖKSAL | Tem 10, 2017 | Öykü
Kahvaltısını yaptı, eşinin hazır olduğunu görünce seslendi. -Bırakayım seni. -Olur, geciktim zaten. Arabaya bindiler, şehrin sabah trafiği tüm boğuculuğu ile üzerine geliyor gibiydi. -Sıkılıyorum ya, şu hale bak. -Büyükşehirde yaşıyoruz, bu normal ama sen son...
tarafından Cemil KÖKSAL | Haz 14, 2017 | Öykü
Kar taneleri dans edercesine gökyüzünden inerken, sessizce izliyordu. Konuşmanın gereksizliğini fark etti yağan karda. Başını kaldırdı, sanki sonsuzluğa bakıyordu. Oradan ayrılan ve belli bir istikamet üzere ağır ağır inen kar tanelerinin, hiçbir şeyi incitmeden...
tarafından Cemil KÖKSAL | May 23, 2017 | Öykü
Lütfen, beni anlamaya çalış, bu sözlerim sana olan nefretimden değil, ben senin geleceğini düşünüyorum, dedi annesi. Uzun süredir konuşmanın ve yaşadığı şaşkınlığın etkisiyle ellerini iki yana açtı, pencereye yöneldi, tüm sinirini şehirden alacakmış gibi bakıyordu....
