Çolak Nuri eski yazı dergi topluyor.
Poşetliyor.
Tozlanmasın diye poşetten çıkarmıyor.
Nasıl okuyacaksın?
Gelecekte öğrenirim.
80 yaşını geçkin.
Ali Birinci Milli Kütüphanede konuşulurken duymuş.
Birkaç sahafı aramış.
Nuri Beyi tanıyanların haberi oldu.
Eskiciler hurdacılar da öğrendi.
Evde ölmüş.
Günler geçmiş.
Kurumuş, çürümüş.
Evi açtıklarında yerden tavana poşetler dolusu kitap ve…
İşte “gelecek” o ve’de.
Çolak Nuri kendi bedeniyle kütüphanesine okunmaz; gelecekte de okunmaz bir imza atmış.
Yerleşik bir göçmen kuş imzası…
