İbrahim’in ateşe nasıl atıldığını,
İşittin mi galebe çalmadığını zulmün?
Tâ derinden tatmıştı ruhu sıcaklığını;
Aşkın yanında sözü edilmedi ölümün.
Alevler arasından güller fışkırdı o an,
Arındı günahından muazzep ruhlar suda.
Ve sırrını keşfetti, gördü, anladı insan,
Aşkın nelere kadir olduğunu duydu da.
Su toprakla tanıştı, çöl yeşerdi bir anda,
Sevinç sardı etrafı, zaman mekanı aştı.
Her gönül mecrasını buldu berraklığında,
Lütfuna erdi aşkın menziline ulaştı.
