Bizim elde trenlerin dumanı hep kara olur
Bu yüzden kıvrım kıvrım rayları uzar hasrete
Bizim elde trenlerin dumanları hep kara olur
Rayları uzar sonsuz gurbete
Islanır gözyaşlarından demir vicdanlı raylar
Uçuk kalır dudakları mendillerin
Gökkubbesinden özlemler perde perde iner
Çiğ tanesi olur yapraklarında gülün
Ve tez elden dizilir yollara
Yollar ki demir vicdanlı
Yollar ki kara dumanlı
Bizim elde trenler hep katar katar
Bizim elde trenler hasretlere hasret katar
Turnalara sorun siz
Geride kalanların acılarını
Muş Ovası’ndan, o garip aşıklar yuvasından
Sevgiliye nameleri
Giryan çocukların ağıtlarını onlar taşır
Sarıkamış dağlarından kalkıp
Onlar varırlar yemen ellerine
Bizim elde ufuklar derin olur
Derin olur anaların gönüllerinde yaralar
Gencecik kız oğlan kız gelinlerde karalar
Bizim elde trenler hep sevdalıları yaralar.
1.12.1998