Sabır I
Zaman olur tüm ışıklar söner
Söner gökte en parlak yıldız bile.
Gönlüm kırk kat karanlıklarda saklı
Teselli pınarım katranlı çile.
Üç buuduna alabildiğine derin
“İlk ve son nokta nerde?”
Sorular hayat kadar çetin
Akıl kendini yiyen kurt
Fikir dayanılmaz işkence
Sen yine sabır devşir
Gün olur keşf-i sâk olur
Sıyrılır bulutlardan dolunay
Sevdalı yürek niçinini bulur.
Sabır II
Menzil uzak yol çetin
Yaz güneşinde kararmış acıların
kar gibi soğuk
bal gibi tatlı
şerbetini yudumla gönlüm
ağır ağır
ağır-aksak zaman gibi.
Sabır bir ağaç
Dalları yerde kökleri gökte
İster dalına salıncak kur
İster meyve devşir gönlünce.
Ali Kuzudişli 1994-Kütahya