Bunu yazarım bak.
Yaz.
Masadan kalktık.
Üst geçitten geçmek istemedi.
Işıklardan geçtik.
Kahveye geldik.
Yarenlerden erenlerden henüz kimse gelmemiş.
Gel yürüyelim.
Yürüyelim.
Koluna girdim.
İnsanlar uyumadan önce neler düşünür, örneğin şu kadar milyar insanı uykuya geçmeden önce neler düşündüğünü, kurduğunu, hayal ettiğini içeren bir antoloji hazırlansa ne ilginç olurdu, sen ne düşünüyorsun, ben örneğin görünmez bir süper kahraman oluyorum, dünyayı çocuk tecavüzcülerinden temizliyorum, bir, iki, üç, belki okuduğum çizgi romanlar etkisiyledir, eskiden daha fazla hayal kurardım, hayat daha heyecanlıydı, şimdi gündelik kaygılar geliyor aklıma uyumadan önce…
Ben dinledim, o konuştu.
Caddede iki tur attık.
Tüttürdük.
Umut.
Efendim?
Unut gitsin.
Unuttum.

%d blogcu bunu beğendi: