Ben yürürüm, köpeğim yürür.
Ben kızarım, köpeğim daha çok kızar, ona hoşt derim.
Ben sarılırım, köpeğim daha sıkı sarılır.
Ben üzülünce, ağlayınca köpeğim perişan olur.
Rize’de köpeğe suni solunum yapıp hayata döndüren o adam var ya, onun köpeği benim köpeğimden daha sadık, daha uysal, daha sevimli.
İnsan kısım kısım ya, insanın köpeği de kısım kısım…
Ben yazarım, köpeğim benden daha iyi yazar.