Canis Aureus, çakal.
Bunlar farklı türleri. Sadece atla besleniyorlar. Isırınca ağızlarından bir uyuşturucu salgılıyorlar. Leş yemiyorlar. Canlı yiyorlar. Kurbanlar insanın övülmesinde duyduğu hazza benzer bir hazla teslim oluyorlar.
Atın sağrısına veya boynuna atlayıp canlı yemeye başlıyorlar. Ta ki atlar kan kaybından yıkılana kadar.
En tehlikeli çakallar ise at yiyen çakallar içerisinde çakallarca da atlarca da akıl dane sayılan çakallar.
Bunlar sağrıdan veya boyundan değil kafadan başlıyorlar yemeye, beyni çok seviyorlar.
Ormandaki diğer etçiller atlara yaklaşıp bu çakalların çakallığını söyleyemiyorlar.
Söylemek isteyenler aslan bile olsa bir şekilde susturuluyor.
Yeni bir şey değil bu.
Eskiden de böyleydi.
Şimdi de böyle.