Belki de böyle bir yerde yalnız olmalıydı… Kalabalıklar kimsenin kendinde olmadığı zamanlardı belki de. Öylesi bir yerdeyiz , birazdan ay doğacak, sukutu bekletemiyoruz. Hep konuşuyoruz ama olmuyor, sukut soluk alıp vermede ve biz onu duymuyoruz. Ay sessizce doğuyor, ışıltıların suyla muhteşem dansı başlıyor. Aramızda 15-20 metre mesafe var , ama elden ele dolaşan dürbünü alıp, herkesin aksine aya değil suya bakıyorum .
O dansın ışıltılarını izliyorum sessizce , neden mi ? Bilmiyorum ama belki de “künhüne vakıf olmak istiyorum” . O muhteşem manzaranın anlatılması kadar zor bir şey de bilmiyorum. Yaşamak denilen şey bu olmalı. Ama şunu da çok iyi biliyorum ki bu yazının orada bulunan ve o anı yaşayanlar üzerindeki tesiri ile orada olmayan ve o anı yaşamayanlar üzerindeki tesiri aynı olmayacak.
Dostlarımızdan birisi bu mekanda yalnız kalmanın lezzetini anlatıyor ve ekliyor anlatmak zor, yaşamak lazım, bazen insan kendini dinlemek istiyor, o duyguyu zerre zerre yaşamak istiyor, hani sessizliğin sesini dinlemek denilen şey bu olmalı. Bunun peygamberi bir eylem olduğunu ve her insanın zaman zaman bu hali yaşaması gerektiğinden bahsediyordu. Aslında güneş batmadan tepelere tırmanmış ve oradaki kayalıkların bazılarını HİRA mağrasına benzetmiştik ama onun bundan haberi yoktu.
Bu kelimeye takılıyor kafam , geçen gün yaşamıştım o anı. Kendimi yatağa attığım bir andaydı. Önce bir çınarın devrilişi gibi çıtırtılar, dal kırılması sesleri ve ardından koca gövdenin yerine yerleşmesi ve sessizliğin sesinin duyulmaya başladığı an. O anda bir şair yada bir mütefekkirsiniz artık. Dünyanın her şeyi omuzlarınızda yük. Yada bitiremediğiniz hesaplaşmalara yeni bir boyut kazandırdığınız an. O günün o zaman diliminin , ondan öncesi ve çok öncesinin filminin tab edildiği an. Hesapların toplandığı ve hesaplaşmaların sürdüğü an. Kafanızı bozanlara sövebilir, olmadık hakaretler edebilir, en güzel şiirleri ve en güzel makaleleri yazabilirsiniz. Hatta sevdiğinize ilanı aşk bile edebilirsiniz. Nasılsa duymayacak sizi. Tek teselliniz var o da sizi kimse duymuyor. Çünki Hişşşşt susun artık o kunuşuyor