Olan biten her şeye inat, kelime-i şehadet getirmeye devam edeceğim. Gördüm ki, eğilip bükülemeyen tek kelime o.
Allah dedikten sonra, bütün diyebildiklerimi ve diyemediklerimi kendimin soluna konmuş görüyorum. Elde kalan ve hep kalan: Allah ve ben, yani kulu. Diyebildiklerimin hiçbiri bana dönmedi. Diyemediklerimse, bir yere gitmemişlerdi ve bir yerden gelmemişlerdi ki bana dönsünler veya dönmüş olsunlar; menzilsizdiler.
Şüpheyi ve ‘abes’i azık edinenlerin rızkı, şeytanın sofrasından gelir. Neyi ısırdığımın şüphesindeysem, yutkunduğum, yasak ağaçtan dökülenlerdir.
Çağrılmadan geldim diyen sadece Allah’tır. Hastalığımdan önce şifasıyla gelen, susamışlığımdan önce suyu yaratan… Nereye vardıysam, Onu gelmiş buldum; nereden döndüysem, dönmüş buldum; gördüğüm her şeyde görünen O idi, görünende dahi görünmüş olandı.
Ölüm tefekkür edilebilir, ancak tefekkürden öleni görmedim, duymadım. Sağlık, korumak zorunda olduğumuzdur. Ama hastalıklar veli nimetimizdir, bizi Allah’a yaklaştırır hatta kavuşturur.
Kendisine kavuşma teminatı veren ve mutlak kavuşturan sadece Allah’tır. Kulun kula kavuşması… mı… heyhaaat… bunca yazılan bunca çizilen, dillerde dolaşan, dağları deldiren, zülfünün bir teline dünyayı yaktıran o ulaşması ulaşılmaz olan Kaf Dağı sultanı kimdir. Bir adı Kerem, diğer adı Aslı olan o zümrüd-ü anka… Muhayilesine intihar ettirmeyi seven insanoğlu acaba neyin adına aşk demektedir.
Her şeye kadir olan, yapacağım deyince mutlak yapan sadece Allah’tır. Zavallı insan, neyine güvendin de bir şeyi yaptığını ve yapacağını söyledin. Yapmayacağını yapmamak bile elinde değilken… Ya senin için zaman bittiyse. Ya yapmamak üzere kendinle kavilleştiğin fiil senin için yaratılmış ise… Zavallı insan, hayır ve şerre yürüdüğün yolların dökümünü yaptın mı. Rabbinle yürüdüğün yolların, şeytanla yürüdüğün yollarından uzun mu kısa mı. Oysa attığın her adımın kendi adımın olduğunu sanıyordun. Allah’ın verdiği kudretle yürüdüğün o yollarda Allah’ı yol arkadaşlığından kovup da şeytanla kol kola yürüdüğün günlerin sayısını hatırlıyor musun. Ey nefsim, sen ne kadar azgınsın. Ki bana, günahlarımdan bile daha yakın duruyorsun. Günahlarımı bile göstermiyorsun ki Tevvab olan Allah’a tevbe etmeyi akledebileyim.
Çağrılmadan geldim diyen Rabbim, kuluna bütün gelmekleri ve gitmekleri unuttur. Bütün gelmeklerimin ve gitmeklerimin, senden sana bir yürüyüş olduğunu unutturma.
