Doğu’nun bir mezrasında çocuk serbest resim dersinde defterine bir ada çizmiş.
Adaya bir kulübecik, kulübeciğe iki pencere, pencereye bir kuş çizmiş.
Adanın göğüne bulut çizmiş.
Bulutun içine iki göz çizmiş.
Birkaç ağaç çizmiş.
Ağacın başına bir çöpten çocuk çizmiş.
Açıkta boş bir sandal kendi halinde denizde…
Öğretmen resmin ne anlattığını sormuş ama anlatmamış, kaybedersen eve gelme dendiğinde, kurtlardan korktuğu için ağacın başında sabahladığını…
Onu sabah ağacın başında dili tutulmuş bulmuşlar.
Daha yeni kendine geliyor.
