“Hadi düşelim asfalt yollara”
der gibiydi yüzün
ve düşerdik yollara
bizi ancak yollar anlardı
her adımda büyütüyordu bizi yollar
bir ana kucağı gibi
koşup ona sığınıyorduk
dost oluyorduk, sırdaş oluyorduk
öfkemizi, sevincimizi
aşkımızı bağırıyorduk
sanki anlıyordu yollar
sukut ediyor konuşmuyorlardı

sen bu sevdaya düşeli
seni bu sevdayla anar olduk tüm dostlar
sen sevda yüklü bulut
göğsünde hançer
ve kanatan bir yasemen

yollarda bildik sevdayı
hatta seni ilk orada gördüm belki
özlemeyi, kenarında oturup yol gözlemeyi
ve sevmeyi ve Çorum halayını
Ortaköy’de yamalı asfalt yollarında

Birer, ikişer yürüdük
Sigara dumanı doldurduk ciğerlerimize
Emine’nin mehlikasını oradan seyrettik
Birlikte

Ve sen o yollarda vurulmuştun
O yollarda çoşmuş, haykırmıştın
Ve sen çok yorulmuştun
Yani orada o yollarda
Acıyan yüreğimizi dağladık
Yolun sonunda ki odun ateşinde
Türküler dinledik, şiirler söyledik
Reisten kelimeler çalıp konuştuk
Diz dize ve yüreğimizle yanyana
Ateşin yıldızlarını seyrettik
Gündüzleri herkesin olan o yollar
Gece yalnız bizimdi
Yürüyorduk
Adımız deli ye çıkmıştı
Ve sen sonra bir çiçekle vurulmuştun
Orada o yollarda
Artık eskisi gibi gülmüyor
Gülümseyen türküler söylemiyordun
Türkülerimiz kederliydi
Bir yasemen türküsüydü

Biz yenilmemeliydik
Yenilmemeliydi yüreklerimiz
Son cephane yüreklerimizde sevda
Tek atımlık tüfek gibiydi
Hadi vursana artık
Hadi durmasana