Adam, adam azmanı.
Unuttum.
Kadın adamın yarısı kadar var yok, aslanlaşıyor.
Ne demek unuttum? Niye unuttun?
Adam gözlerinden küçülmeye başlıyor, adeta parmak kadar kalıyor.
Unutmanın mazereti mi olur efendim?
Kadın gözlerinden büyümeye başlıyor, adamı bakışlarıyla eziyor.
Ne mazereti ya, ne diyorsun sen.
Adam bir toz zerresine dönüşüyor, uçup Ormancılar Lokali’nin balkonundaki çiçeğin yaprağına zor atıyor kendini.
Kadın adeta bir orman.
Yüzüme bak, yüzüme bak, benim asabımı bozma.
Kadının asabı Karadeniz gibi kabardıkça kabarıyor.
Adamın asabı o denizde dalga bile değil.
Bir de tsunami tehlikesi olmasa iyiydi.
Ben sana evde sorarım diyor kadın.
Adam, ev yeryüzünden silinse diye geçiriyor içinden.
İçinde de…
