Saklanmayı severdi.
En çok da bahçedeki ağaçlara… Kedi gibi, kuş gibi bir kızdı.
Dalların gövdeyle bitiştiği yerlere oturur, hele hava kararınca arayanlara ses vermez, bazen uyuyakalırdı.
Dallara isim vermişti, yer adları, kuş adları, insan adları.
Neredeydin?
Hatice’de.
Serçede.
İstanbul’da.
Dün İstanbul’da yoktun.
Gibi.
Büyüdü.
İspanyol dili okudu.
Mütercim oldu.
Ev satıldı.
Ağaçlar kesildi.
Kuşlar ayak çekti.
Bahçesiz apartman dikildi yerine.
Saklanmayı seviyor yine.
