Üniversiteden arkadaşım Seraceddin yemin verdirdi, “ölümü öp gelmezsen, bak bir daha konuşmam, hakkımı helal etmem.” “Peki” dedim çaresiz. Seraceddin aslen Ağrı Patnos’luydu. Ailesi Bursa’ya... Devamını oku

Çıtır, Adana’nın Seyhan ilçesi Midhatpaşa Mahallesi’nde yaşıyordu. Annesi Pufidik, onu geçen yaz kardeşleriyle birlikte bakkal Zehra’ya emanet bırakmıştı. Zehra, süpermarketlere direnen küçü... Devamını oku

“Abi bu akşam meşk var mı?” Ahmet abinin telefonda sesi her zamanki gibi içten ve muzip : “Aslında bugün meşk günümüz değil ama Amerika’dan misafirimiz geldi, onun için yapacağız.” Gülüyor.... Devamını oku

Garda yaşardı. Akşama değin, İstanbul’dan gelen ve İstanbul’a giden Başkent, Kurtalan, Doğu Ekspreslerini, Mavi tireni bekleyenlerin arasında dolaşır dururdu. Gece ya yük vagonlarının birind... Devamını oku

Onu ilk kez, bin dokuz yüz altmış yedi yılının yirmi dört nisanında, Çarmuzu Mahallesi’ndeki evimizin baktığı meydandaki dut ağacının yanında görmüştüm. Bir gün önce yirmi üç nisandı. Bugün... Devamını oku