Kalem yazmıyormuş da konuşuyormuş.
Dişim ağrıyor diyormuş.
Kâğıdın üzerinde ucu yan çiziyormuş.
İçeriden kırılmış.
Açkıyı bulmuş. Ucunu çıkarmış. Kalemi açmış.
Açarken boşuna uğraşma demiş kalem, aklındakini yazmam.
Aklındakini düşünmüş o an.
Erkeksen yazma demiş.
Kalemi açmış.
Kâğıda değdirince ucunu kendi kendine hareket etmiş.
Sanki parmakları kaleme değil de kalem parmaklarına hükmediyormuş.
Bak buraya yazıyorum demiş kalem:
Aklındakini yazmam!
