Babasının üzerine toprak atarken Allah’ım gözlerinden üzüm tanesi gibi dökülüyor, sessiz, kendisini tutuyor, içinde dağları yankılandıracak gürül gürül, çığlık çığlığa bir ağlama isteğinin ü... Devamını oku

Hatasını derin sildiği için izi kalmış. Nereden baksanız o hata izi üzerinde. Temiz ama izli. Biliyor da bunu aslında. Yaralanmayan yaşamaz diyor yanındaki. Bu diyor, yaralanmaktan başka bir... Devamını oku

Korkunç rüyalar görüyorum, Mehmet’im. Kötü rüyalar görüyorum. Rüyada, bunun rüya olduğunu biliyorum, uyanmıyorum, dur bakalım ne olacak diyorum, rüya devam ediyor. Korkmuyor musun? E, rüyada... Devamını oku

Bu derslerden geçtim ben. Dedi. Rasim Bey Dostoyevski anlatıyor. Romanın içinde. Bunları okudum ben. Dedi. Kaç defa. Yüz bir defa. Niye yüz bir defa. Düz olmasın diye. Hangi dilde. Türkçede... Devamını oku

Duman menteşelerden sızıyordu. Kapıyı aralayıp içeri sızdım. Tütün sardım. Çayım geldi. İçeride iki masa var. Boş olanına oturdum. Yancılar baktılar. Oyunculardan biri ensesindeki, ikisi şak... Devamını oku

Bu şiirler nerden çıktı, bu yapışkan rüzgâr, bu panolardaki dünya, bu oyuncaklar nerden çıktı, kaydedildim, kaybedildim, bu körpecik bıçaklar nerden çıktı, bu çatallar bu boynuzlar bu huysuz... Devamını oku

Fırıncı diye bir yer var. İzmir Caddesi’nin girişinde; zeminde kendin al kendin öde, birinci kat hesaplı. Güzel kahve yapıyor. Arada bir kahve içim miktarı uğruyorum. Tüttürüyorum. Müdavimle... Devamını oku

Polisiye. Eski Türkçe çevirilerden. Ne zamandır aklımda, alfabeden soğumayayım, nasıl olsa hafiftir, kolay da okunur diye başlıyorum kitaba. 40’ıncı sayfada kenara bir not, el yazısıyla… Tek... Devamını oku

“Güvercinim uyur mu çağırsam uyanır mı?” Gözleriyle çağırmak ne kelime, gözlerinin eliyle okşuyor, seviyor, uçuruyor, uçuyor. O anda güvercin mor tepeli. İkiz. Ak. Kurgulanmış değil. Sarhoş... Devamını oku