Fuat Sezgin’e…

Fuat Sezgin’e…

Hakikat ehlinin kuş tüyü yastığıdır ölüm Cennette gödere çekilen bayrak, hüznümüzde allara boyanmış matemdir Alimin ölümü alemin alfabesinden düşen harftir Kendimize kırıldığımız ve yalnızlığımızın etine geçirilmiş kanlı...
Dünde Unutulmuş Yarınlarım İçin

Dünde Unutulmuş Yarınlarım İçin

Şahsi tecrübelerimin toplamı beni vermiyor Üstelik hep senden eksik çıkıyorum, şaşkın bir dört işlem hayatım Metafizik kaygılarım gözü karadır, inançlarını parçala ve yut Yanlış heyecanlar peşindesin güzelim, duygularım manastır değil Kendime söylüyorum ne söylüyorsam...
Sırroluşun Rabbimizden Bir Haberdi Bize

Sırroluşun Rabbimizden Bir Haberdi Bize

Annem’e Yüzünde bütün yağmurlar çiçek açmıştı Ölümün bu kadar mahcup ve mahzun olduğunu bilmiyordum Dünya bir dilenci gibi duruyordu mezar ucunda Anne, gördüm ki bütün bilmediklerimin allâmesi sendin Şimdi yalnız mıyım, harâmîlere mi çaldırdım gecemi Yüreğimde kandan...
Yusuf’un Üç Gömleği

Yusuf’un Üç Gömleği

Çıkar yağmurunu üstüme at, Yusuf kalsın ıslanmayan yanlarım Kanın borsası düşmesin, Sosyolojik bir gerçeklikle yıkansın Fırat’ı boğan tebessüm Babam gömleğimi bekleyedursun Ken’an’da, Urumçi’de, Afrin’de Ertelensin kuyuya bırakılan kardeşlik, özgürlük, iffet ve aşk...